05-07-2021 18:19
Αγαπητέ Δήμαρχε,
Σεβαστό ιερατείο,
Τιμημένα μέλη των οικογενειών των ηρώων,
Εκπρόσωποι των κομμάτων και της πολιτείας,
Κύριες και κύριοι,
Σήμερα, σ’ αυτή τη σεμνή τελετή, αποδίδουμε ελάχιστο φόρο τιμής στους Νεόφυτο Γερολέμου, Σωτήρη Γιατρού και Γιώργο Σκουφάρη, που έδρασαν ηρωικά και λεβέντικα στις μάχες εναντίον του Τούρκου εισβολέα το 1974.
Σήμερα, ονοματοδοτούμε τρεις οδούς του Δήμου Γερίου με τα ονόματα τους, ως ελάχιστη αναγνώριση της θυσίας τους, ως υπόκλιση στη μνήμη τους.
Γιατί είναι χρέος μας να μην ξεχνάμε και να θυμόμαστε. Είναι υποχρέωσή μας να έχουμε πάντα στη σκέψη και στο μυαλό μας την αδικαίωτη θυσία των παλληκαριών του 1974 για την πατρίδα μας, η οποία εδώ και 47 ολόκληρα χρόνια παραμένει ακόμη μοιρασμένη.
Γιατί, αγαπητοί, η μνήμη δεν είναι μόνο το αποτύπωμα του παρελθόντος, αλλά είναι αυτό που φυλάει ό,τι είναι σημαντικό για το μέλλον.
Ο Νεόφυτος Γερολέμου γεννήθηκε το 1918 και μεγάλωσε στη Κώμη Κεπήρ. Γεωργός στο επάγγελμα και υπόδειγμα οικογενειάρχη. Τίμιος και εργατικός, μοχθούσε αγόγκιστα για την πολύτεκνη οικογένεια του.
Την αποφράδα μέρα του Αυγούστου του 1974, όταν ο τούρκικος στρατός τους υποχρέωνε να εγκαταλείψουν το χωριό ο Νεόφυτος επέλεξε να παραμείνει προτρέποντας τη γυναίκα και τα επτά παιδιά του να διαφύγουν για να αποφύγουν τον κίνδυνο. Δεν ήθελε να φύγει μακριά από τη γη που τον γέννησε, το σπίτι του, τα χωράφια και τα ζωντανά του. Δεν ήθελε να γίνει πρόσφυγας στην ίδια του την πατρίδα.
Τριάντα τρία χρόνια πέρασαν και ο Νεόφυτος δεν γύρισε. Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου του 2008, η οικογένεια του ενημερώθηκε ότι ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα του αγνοούμενου Νεόφυτου. Βρέθηκε, μαζί με άλλα έντεκα άμαχα πρόσωπα, σε ομαδικό τάφο στα κατεχόμενα χωριά Κώμη Κεπήρ και Επτακώμη.
Ο Γεώργιος Σκουφάρης γεννήθηκε στις 13/11/1955 στο χωριό Ομορφίτα της επαρχίας Λευκωσίας. Ήταν το έβδομο από τα εννέα παιδιά του Κώστα και της Κατίνας Σκουφάρη. Από την παιδική του ηλικία διέκοψε τις σπουδές του και μπήκε στη βιοπάλη, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, σαν ξυλουργός.
Κατατάγηκε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς στις 24/1/1973. Υπηρέτησε στο 211 Τάγμα Πεζικού. Στην τουρκική εισβολή, δήλωσε παρών στο κάλεσμα της πατρίδας. Η μοίρα του έπαιξε όμως άσχημο παιχνίδι αφού στις 25/7/1974 πλήγηκε μαζί με ακόμη δυο συμπολεμιστές του από βλήμα όλμου σε θέση μάχης στην οροφή των γραφείων της CYTA- παρά τον κυκλικό κόμβο του Μάρκου Δράκου. Ο Γεώργιος τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο Γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή έξι ημέρες αργότερα.
Ο Σωτήρης Γιατρού γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1951 στο Έξω Μετόχι της επαρχίας Λευκωσίας. Παντρεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1973 και περίμενε τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Στις 20 Ιουλίου 1974 ο Σωτήρης κατατάγηκε έφεδρος. Την ίδια νύχτα πήρε διαταγή να μεταβεί με το τάγμα του στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας. Το πρωί της 21ης Ιουλίου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις και στις 22 Ιουλίου, μετά από σφοδρές μάχες, περικυκλώθηκε, μαζί με τους συμπολεμιστές του από τουρκικά άρματα μάχης, που επιτέθηκαν κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς. Από τότε η τύχη του αγνοείτο.
Η οικογένεια του τον πρόσμενε για 36 ολόκληρα χρόνια. Στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, τα λείψανα του εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο το 2007 και το 2010 έγινε η αναγνώριση με τη μέθοδο του DNA. Ο Σωτήρης είχε αιχμαλωτιστεί σε ανεγειρόμενη οικοδομή, ενώ επιχειρούσε κάλυψη οπισθοχώρησης των συμπολεμιστών του και εκτελέστηκε στην τοποθεσία Βοτανικοί κήποι Κερύνειας, κοντά στο γήπεδο του Γ.Σ.Πράξανδρος.
Κύριες και κύριοι,
Οι διανοιχθείσες οδοί στην είσοδο του Δήμου Γερίου, οι οδοί Νεόφυτος Γερολέμου, Σωτήρη Γιατρού και Γιώργου Σκουφάρη, θα είναι η ανάκληση της ιστορίας στις μνήμες όλων μας. Μιας ιστορίας, η οποία θα «πλουμίζει» τις επόμενες γενιές με μαθήματα αφοσίωσης και πατριωτισμού. Παρακαταθήκη ο αγώνας και η θυσία τους. Συγχαίρω τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Γερίου για την απόφαση τους να ονοματοδοτήσουν τις οδούς αυτές προς τιμή τους.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Ο Νεόφυτος Γερολέμου, ο Σωτήρης Γιατρός και ο Γιώργος Σκουφάρης, άνοιξαν τον δρόμο. Έναν δρόμο δύσβατο με ανηφόρες και κατηφόρες που όμως οδηγεί στην απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Σήμερα, 47 χρόνια μετά, δυστυχώς δεν εκπληρώσαμε τις προσδοκίες των ηρώων μας και εξακολουθούμε να ζούμε σε μια μοιρασμένη πατρίδα. Οφείλουμε και τους χρωστάμε, όμως, να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος. Και δυστυχώς οι οιωνοί δεν είναι καλοί.
Η Τουρκία εμμένει στην κλιμάκωση της επιθετικής της συμπεριφοράς. Υποθάλπει την ένταση και με την προκλητική της στάση δυναμιτίζει και επιβαρύνει το κλίμα για συνέχιση των συνομιλιών. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκάθαρα δηλώνει την αποφασιστικότητά μας να προσέλθουμε σε ένα νέο κύκλο διαπραγματεύσεων. Η προσπάθεια μας θα συνεχίσει γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή από την επανέναρξη των συνομιλιών ώστε να οδηγηθούμε σε μια βιώσιμη λύση, σύμφωνη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, που να μας επιτρέπει να συμβιώσουμε ειρηνικά με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους.
Αγαπητοί,
Με τη σημερινή αυτή τελετή, ο Δήμος Γερίου εκπληρώνει ακόμα μια υποχρέωση. Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ονοματοδοτείται η παιδική χαρά που βρίσκεται στον χώρο, σε πάρκο «Κώστα Κετώνη», όπου τα παιδιά του αείμνηστου Κώστα Κεττώνη έχουν προχωρήσει στο διαχωρισμό γης αναπτύσσοντας την οικιστικά. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια Κεττώνη και ειδικότερα τον φίλο Μάκη Κετώνη για την ευγενική χειρονομία του και την εισφορά €10.000 για να διατεθούν για κοινωφελείς σκοπούς από τον Δήμο Γερίου.
Αγαπητέ Μάκη, εκ μέρους της πολιτείας σ ’ευχαριστώ.
Ελληνίδες και Έλληνες,
«Η γνώση ωσάν μούστος πρωτοδίνεται, κι ωσότου γενεί καλό κρασί μετριέται με το χρόνο». Τελετές και ενέργειες όπως η σημερινή, οι οποίες αποτελούν μνημόσυνα για τους ανθρώπους αυτούς που έχασαν τη ζωή τους στη μάχη, αντιφεγγίζουν την ιστορία και το καθήκον μας απέναντι στις στρατιές όλων εκείνων που ηρωικά θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Ακουμπώντας στη μνήμη τους, δίνουμε μπροστά στους συγγενείς και φίλους τους, την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους μέχρι την τελική δικαίωση. Διαβεβαιώνουμε για ακόμη μια φορά ότι στόχος της Κυβέρνησης και του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι η συνέχιση του αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού, που να αποκαθιστά τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων, στη βάση των ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Σε λίγες μέρες ξυπνούν οι μαύρες μνήμες της τουρκικής εισβολής του 1974. Χρόνια γεμάτα πόνο, άσχημες μνήμες, εικόνες που δεν πρόκειται να ξεχαστούν. Θύμησες ανθρώπων που χάθηκαν, λαχτάρα για επιστροφή και ελπίδα.
Φέτος ο Ιούλιος είναι ακόμη πιο μαυροφορεμένος. Οι τραγικές απώλειες που άφησε πίσω της η τεραστίων διαστάσεων πύρινη λαίλαπα το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, κατέληξε να λογίζεται εθνική τραγωδία. Μετράμε τις πληγές της μεγαλύτερης πυρκαγιάς στη νεότερη ιστορία της Κύπρου. Σαν κράτος διαβεβαιώνουμε ότι θα σταθούμε αρωγοί δίπλα στους συμπολίτες μας που έχουν πληγεί, που έχουν χάσει το βιός τους, αλλά και στις οικογένειες των τεσσάρων νέων βιοπαλαιστών που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους.
Θα ήθελα με αυτή την ευκαιρία να μεταφέρω την εκτίμηση και τις ευχαριστίες μου στους πρωταγωνιστές της μάχης. Από το προσωπικό των αρμόδιων υπηρεσιών του κράτους, που στο πλαίσιο του καθήκοντός τους υπερέβαλαν εαυτόν να δαμάσουν την πυρκαγιά, όσο και τους εθελοντές που συνέβαλαν με κάθε μέσο και τρόπο στις προσπάθειες για καταστολή της.
Ευχή όλων μας, να μην ξαναζήσει η Κύπρος μας παρόμοιες τραγικές στιγμές.
Φίλες και Φίλοι,
Τιμή και δόξα στα τρία παλληκάρια που σήμερα τιμούμε. Αιωνία ας είναι η μνήμη του Νεόφυτου Γερολέμου, Σωτήρη Γιατρού και του Γιώργου Σκουφάρη, αλλά και όλων των αγωνιστών της ελευθερίας της μαρτυρικής μας πατρίδας.
(ΕΦυς)